καρπήσιος

καρπήσιος, -ία, -ον (AM)

μσν.

καρποφόρος

αρχ.

1. (το θηλ. ή το ουδ. ως ουσ.) ἡ καρπησία ή τὸ καρπήσιον

αρωματικό φυτό

2. το θηλ. ως ουσ. βαμβάκι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < καρπός (Ι) + -ήσιος (πρβλ. γενετ-ήσιος, ετ-ήσιος)].